Zawieszenie

<MINI KŁANIA SIĘ>

*~~*
Tak, tak. Jestem nieznośna.

Pierw rzadsze dodawanie rozdziałów, a potem przerwa. Ale w końcu każdy ma swój limit i przyda mu się chwila wytchnienia. Mój czas właśnie nadszedł. Pomijam już nawet to, że są wakacje i, że potrzebuję odpocząć.  Przyczyn na tymczasowe zawieszenie bloga jest wiele. 

Chociażby taki brak weny. Niby wiem co chcę napisać i przekazać, ale słowa nie sklejają się, nie potrafię złożyć porządnego zdania. A nawet jeśli coś napiszę to albo jest to od razu kasowane, albo setki poprawek. Już ostatni rozdział przyprawił mnie o ból głowy. Żeby nie oszukać, zajął mi dwie noce, no i trochę w ciągu dnia. Ciągłe robienie poprawek i myśl, że to co piszę, jest kiepskie odbiera mi całą przyjemność z wcześniejszego pisania. Już nie mam satysfakcji. Nachodzą mnie różne myśli, żeby zakończyć opowiadanie, a w sumie nie chciałabym robić w tego w środku akcji. Musiałabym to jakoś sensownie skrócić, byleby nie robić znowu odstępów czasowych. Nie chcę już tego wszystkiego mącić. Przyznam szczerze, po 24 rozdziale każdy kolejny to sama katorga. Męczę się, pisząc je. Ale nie chcę odrzucać pierwszego opowiadania i zamierzam go pociągnąć do końca.

Drugą też sprawą jest czas. Obecnie spędzam mało czasu w domu lub w miejscu, gdzie mogłabym skorzystać z laptopa. Do domu wracam późno i często jestem zbyt zmęczona, by cokolwiek naskrobać. A wiecie ja już tak mam, że nie lubię dodawać, czegoś co mi się nie podoba a dodać tylko po to, aby było. 

Wspominałam wcześniej, że zamierzam poprzerabiać wcześniejsze rozdziały. Miałam wprowadzić drobne zmiany, a wyszło na to, że jeden rozdział i połowę drugiego napisałam od początku. 

Najbardziej szkoda mi tego, że przez ostatni czas zaniedbałam Wasze blogi. Czytam na bieżąco, ale czas mi nie pozwala zazwyczaj na komentowanie. Dla mnie to niedorzeczne,  bo wiem jak to motywuje. Dlatego obiecuję, że wykorzystam przerwę także na nadrabianie rozdziałów.

Pocieszam się tym, że Was czytelników, może jest i mało, więc z jednej strony nie muszę się martwić, że ktoś odczuje moją nieobecność, ale z drugiej strony cieszę się, że Was mam. :))     Jesteście kopalnią pomysłów i zastrzykiem motywacji. Często miałam doła po ciężkim dniu w szkole, < tak, tak Mini zrzęda :D) a parę słów od Waszej strony i już zły humor ulatniał się. Uśmiecham się na myśl o tym, że komukolwiek spodobało się to opowiadanie i że tak zaciekle mnie motywowaliście. Dziękuję Wam za to z całego serca.

Kiedy wrócę? Cóż, myślę, że w sierpniu zbiorę się i wrócę. Jeśli siły i czas mi pozwolą, może to być również ostatni tydzień lipca. Mini udaje się na zasłużony odpoczynek < przynajmniej tak mi się wydaje>

Oczywiście nie zamierzam przez te parę tygodni ciągle leniuchować. Poświęcę teraz czas na komentowanie. A dłuższe wolne chwile na pisanie rozdziałów, a także poprawę tych starych. Planuję też reorganizację bloga, ale to pewnie już po powrocie. 

Jeśli ktoś wytrwał do końca, biję pokłony. Jeśli ktoś będzie czekał na mój powrót ( choć wątpię, bo jest wiele znakomitych pisarek), to obiecuję, że nie zawiodę. 

Życzę wszystkim udanych wakacji i odpoczynku. Dziękuję za wszystko :********* ( każdy wie, o kogo chodzi - i tu wcale nie chodzi mi tylko o komentujących, ale też  tych "cichych" ). 

P.S - Plany co do drugiego bloga zostają wstrzymane. Trzeba pierw skończyć jedno, a potem zacząć drugi.